بازی کردن

«لغت نامه دهخدا»

[کَ دَ] (مص مرکب) ادعای شهبازی داشتن. خود را باز (مرغ معروف) دانستن. کار باز کردن :
به تاراج خود ترکتازی کنی
که گنجشک باشی و بازی کنی.نظامی.
و رجوع به بازیط شود.