«لغت نامه دهخدا»
[بَ پَ] (ص مرکب) ناپرهیزگار و بی پروا. (آنندراج). بی احتیاط. بی اعتدال. (ناظم الاطباء). || بیماری که بحکم طبیب مقید نباشد. (آنندراج). بی پروای در مصلحت طبیب. (ناظم الاطباء).