بدخوه

«لغت نامه دهخدا»

[بَ خوَهْ / خُهْ] (نف مرکب) مخفف بدخواه :
گرفته اند نکوخواه و بدخوه تو مدام
یکی طریق ضلالت یکی سبیل سوی.
سوزنی.