بدد

«لغت نامه دهخدا»

[بَ دَ] (ع مص)(1) اَبَدّ گردیدن. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (آنندراج). و رجوع به اَبَدّ شود.
(1) - از باب سمع. (ناظم الاطباء).