«لغت نامه دهخدا»
[بِ دَ عی یَ] (اِخ) فرقه ای از خوارج که رئیس آنان یحیی بن اصرم است. (از مفاتیح بنقل از یادداشت مؤلف). صاحب بیان الادیان در ضمن فرق پانزده گانهء خوارج چنین آرد : البدعیه: اصحاب یحیی اصرم و بر خویشتن تقطیع بهشت کرده اند. (بیان الادیان چ هاشم رضی ص48). || فرقه ای از فرق شیعه معتقد به تشبیه. (از خطط مقریزی ج 4 ص170 از خاندان نوبختی ص251).