بدغ

«لغت نامه دهخدا»

[بِ](1) (ع ص) آنکه در جامه ریَد. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || تناور فربه. (از ذیل اقرب الموارد). و رجوع به مادهء زیر شود.
(1) - در اقرب الموارد بَدِغ است.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر