«لغت نامه دهخدا»
[بَ قَ] (ص مرکب) که اندازهء آن ناموزون و نامتناسب است. بدبرش. بدقواره. مقابل خوش قطع: این زمین بدقطع است. (از یادداشتهای مؤلف).
