بدکاره

«لغت نامه دهخدا»

[بَ رَ / رِ] (ص مرکب) بدعمل (زن). زن تباهکار. زانیه. هرزه. فاجر. (یادداشت مؤلف) : زاهد... خانهء زن بدکاره ای مهمان شد. (کلیله و دمنه).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر