«لغت نامه دهخدا»
[بَ] (حامص مرکب) بدکرداری. بدعملی. بدفعلی. بدفعالی. (فرهنگ فارسی معین): قفوه؛ بدکاری. (منتهی الارب). || شرارت. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین). || فسق. فجور. زنا. لواط. (از ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین).