بدگواری

«لغت نامه دهخدا»

[بَ گُ] (حامص مرکب) سوء هضم. (یادداشت مؤلف). بدطعمی. بدبویی :
کباب دل دشمنان ترا
نبویند از بدگواری کلاب.سوزنی.
و رجوع به گواریدن شود.