«لغت نامه دهخدا»
[بِ ذْ ذَ] (ع اِ) بهره ای از هر چیز. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). نصیب، لغتی در دال. (از ذیل اقرب الموارد). و رجوع به بده شود.
