«لغت نامه دهخدا»
[بِ ذِ / ذْ / بُ ذَ / ذِ] (اِ) درخت بی بار که تنها برای آتش افروختن است. (از ناظم الاطباء) (از اشتنگاس). پده. بده. رجوع به بده شود.
