برافراخته

«لغت نامه دهخدا»

[بَ اَ تَ / تِ] (ن مف مرکب)برافراشته. بلندشده. نصب شده :
به ژرفی نگه کن که با یزدگرد
چه کرد این برافراخته هفت گرد.فردوسی.
|| برکشیده. || بالیده. رجوع به افراخته شود.