«لغت نامه دهخدا»
[بَ بُ لَ] (ص مرکب) بسیار بلند. (آنندراج) (ناظم الاطباء). || (اِ مرکب) بالاخانه در ممالک مشرقی. (آنندراج). اطاق فوقانی در خانهء شرقی که بطرف جلو باز میشود. (ناظم الاطباء).