برتن

«لغت نامه دهخدا»

[بَ تَ] (ص مرکب) معجب. مستکبر. متکبر و مغرور. (ناظم الاطباء). سرکش مقابل فروتن. (آنندراج). برترمنش. (یادداشت مؤلف). برتر :
زن مسکین فروتن مرد برتن
کمان سرکشی آهخته بر زن.(ویس و رامین).
|| ملصق به تن. جامهء بر تن. دثار و جامهء ملصق به بدن. (ناظم الاطباء). || بردیس. (یادداشت مؤلف).