«لغت نامه دهخدا»
[بَ خِ دَ] (مص مرکب)وضع حمل کردن زنان بر زیر دو خشت. (از غیاث) : پیش از آن کز دایه بیند مادر گلبن مدد طفلهای غنچه بر خشت لطافت زاده اند.طغرا.