«لغت نامه دهخدا»
[بَ خُ] (ق مرکب) مخصوصاً. خصوصاً. بویژه : و جملهء نواحی درختستانست و انواع میوه ها و برخصوص درختان جوز. (فارسنامهء ابن بلخی). و درختان خرما و برخصوص انار... (فارسنامه). و از همهء اطراف مفسدان دست برآورده بودند و برخصوص عرب دست درازی بیشتر میکردند. (فارسنامهء ابن بلخی).