برخیزاندن

«لغت نامه دهخدا»

[بَ دَ] (مص مرکب)برخیزانیدن. راست کردن. بلند کردن. رجوع به برخیزانیدن شود :
جز مؤذن حق بوقت قدقامت
از جای قنوت برنخیزاند.ناصرخسرو.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر