برساییدن

«لغت نامه دهخدا»

[بَ دَ] (مص مرکب) ساییدن :
بعون دولت او آرزوی خویش بیاب
بجاه خدمت او سر به آسمان برسای.فرخی.
و رجوع به ساییدن شود.