برسیجیدن

«لغت نامه دهخدا»

[بَ دَ] (مص مرکب)بسیجیدن. سیجیدن. آماده کردن. مهیا ساختن. (یادداشت مؤلف) :
شغل همه برسیجی(1) داد همه بستانی
کار همه دریابی حق همه بگذاری.
منوچهری.
(1) - ن ل: برسنجی. ببسیجی. و در هر دو صورت شاهد نیست.