«لغت نامه دهخدا»
[بَ شِ] (اِ) نافع فی الحال. (بحر الجواهر). و آن دارویی است مرکب از فلفل سیاه و فلفل سفید و بزرالبنج از هر یک بیست درهم و افیون ده درهم و زعفران پنج درهم، سنبل، عاقرقرحا، فرفیون از هریک یک درهم کوفته و بیخته و ضعف ادویه برآن عسل افزایند و شربت آن درهمی یا دانقی باشد. رجوع به فهرست مخزن الادویه و تذکرهء ضریر انطاکی و تحفهء حکیم مؤمن و دزی ج1 ص72. ابن اللبودی را مقاله ایست بنام مقاله فی البرشعثا. (یادداشت بخط مؤلف از عیون الانباء ج2 ص189).