برعل

«لغت نامه دهخدا»

[بُ عُ] (ع اِ) بچه کفتار یا ونک بچه که از شغال متولد گردد. (منتهی الارب) (آنندراج). حیوانی است که پدر آن وَبَر و مادر آن شغال است. (یادداشت مؤلف).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر