برفنده

«لغت نامه دهخدا»

[بَ فَ دَ / دِ] (اِ) برونده یعنی بستهء قماش. (فرهنگ شاهنامه). صندوق لباس و جامه دان. (ناظم الاطباء) پرونده. رجوع به پرونده شود. || سبد و یا زنبیل میوه. (ناظم الاطباء).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر