«لغت نامه دهخدا»
[بَ کَ دَ / دِ] (حامص مرکب)حالت و چگونگی برکنده. رجوع به برکنده شود. صدمه. (از منتهی الارب): قَلف؛ برکندگی ناخن از بن. (از منتهی الارب).
