«لغت نامه دهخدا»
[بَ زَ دَ] (مص مرکب) افزودن ورقی به قصد نیرنگ و خدعه بر اوراق بازی. || حقه زدن. سر کسی را کلاه گذاشتن. (فرهنگ لغات عامیانه). و رجوع به ترکیب برگ زدن ذیل برگ شود.