برون زد

«لغت نامه دهخدا»

[بِ / بُ زَ] (ن مف مرکب)برون زده. بیرون زده. و رجوع به برون زده شود. || (اِ مرکب) (اصطلاح زمین شناسی) قسمتی از یک سنگ یا مادهء معدنی که در سطح زمین نمایان میشود. (دایره المعارف فارسی).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر