برهنه گشتن

«لغت نامه دهخدا»

[بِ رَ نَ / نِ گَ تَ] (مص مرکب) برهنه شدن. برهنه گردیدن. لخت شدن :
ناموخت خدای ما مر آدم را
چون عور و برهنه گشت جز کَاسما.
ناصرخسرو.
و رجوع به برهنه شدن و برهنه گردیدن شود.