«لغت نامه دهخدا»
[پِ پِ] (اِ صوت) پِر و پِر. در تداول کودکان، آواز پریدن گنجشک و جز آن. آواز پرش مرغ. آواز پرزدن مرغان. رجوع به پِر و پِر شود. - پرپر کردن؛ برآمدن آواز پرش مرغ (در تداول اطفال).