«لغت نامه دهخدا»
[پِ زَ / زِ] (اِ) اندکی از چیزی چون نمک و مشک و جز آن که با نوک دو انگشت ابهام و سبّابه برگیرند. قِبصَه. فُومَه. || نهایت قلیل: یک پرزه نمک.