«لغت نامه دهخدا»
[پَ زَ / زِ] (اِ) بمعنی پرموز است که انتظار و امید باشد. (برهان). رجوع به پرمر شود. || زنبور عسل را هم گفته اند. (برهان). رجوع به پرمر شود. || نام پسر ساوه شاه نیز هست و به این معنی با ذال نقطه دار هم آمده است و اصحّ این است بنابر قاعدهء کلی. (برهان). و رجوع به پرموده شود.