پرواسیده

«لغت نامه دهخدا»

[پَرْ دَ / دِ] (ن مف) پرماسیده. بدست مالیده. لمس شده بجهت تمییز درشتی و نرمی :
هر که پرواسیده آن اندام را
در کف خود دیده سیم خام را.شهرهء آفاق.
|| پرداخته. فراغ یافته.