«لغت نامه دهخدا»
[پْرُ / پِ رُ گُ] (اِخ) نام پادشاه سالامین در عصر اردشیر سوم، اخس. او هنگام فرونشانیدن شورش فینیقیه و قبرس (351 ق.م.) به پادشاه ایران تسلیم شد و شاه او را به پادشاهی ابقاء کرد (350 ق.م.) و با آسودگی عمر خود را بسر برد.(1) (1) - ایران باستان ج 2 ص1172.