پروتزیلاس

«لغت نامه دهخدا»

[پْرُ / پِ رُ تِ] (اِخ) مردی که ارتاایک تس(1) حاکم شهر سیس تُس او را نزد خشیارشا متهم کرد که با سلاح بخاک شاهنشاه تجاوز کرده و بر اثر سخنان او شاه خانه و اثاثه و دارائی او را به حاکم سیس تس بخشید.(2)
(1) - Artayctes. (2) - ایران باستان ج 1 ص870 .