پره دار

«لغت نامه دهخدا»

[پَ رَ / رِ / پَرْ رَ / رِ] (نف مرکب)دارندهء پره و دندانه. || جنسی از قفل که صاحب انواعی است، مقابل پیچ.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر