پس افکند

«لغت نامه دهخدا»

[پَ اَ کَ] (ن مف مرکب)پس اوگند. پس افگند. ذخیره. پس افتاده. پس انداز. اندوخته. مانید. یخنی:
هم بعلم خودش بده پندی [ کذا ]
که ندارد جز این پس افکندی.اوحدی.
|| میراث. (برهان قاطع).