«لغت نامه دهخدا»
[پِ چِ ژِ] (اِخ) یکی از سرداران روم. او در ابتدا والی سوریه بود و پس از مرگ پرتی ناکس در 193 م. سپاهیان او را به امپراطوری برگزیدند و در ایلیریا، سپتیم سور نیز بهمین دعوی برخاست و مدتی برای جمع بین این دو دعوی مساعی بکار رفت لکن موافقتی دست نداد و کار به محاربه کشید و صاحب ترجمه هرچند در چند نوبت در میدان جنگ غالب آمد ولی در آخر مغلوب شد و در ابتدا به آنتیکوس و سپس به شاهنشاه ایران پناهنده شد و در 195 م. یکی از کسان وی او را بکشت. (از قاموس الاعلام ترکی). و نیز رجوع به پس سن نیوس نیگر شود.