پس خانه

«لغت نامه دهخدا»

[پَ نَ / نِ] (اِ مرکب) پشت خانه. داخل و اندرون سرای. || بُنه و اسباب شاهی یا امیری که از پس آرند، از آنکه در راه محتاج الیه نباشد. مقابل پیشخانه.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر