«لغت نامه دهخدا»
[پَ سِ لَ کَ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) عقبهء سپاه. ساقه: درفش و پس لشکر و جای خویش برادرش را داد و خود رفت پیش.دقیقی.