پشتکوه

«لغت نامه دهخدا»

[پُ] (اِخ) از بلوکات یزد، حد شمالی مهریز و میانکوه و پیشکوه، حد شرقی جادهء کرمان و قسمت شمالی شهر بابک، حد جنوبی گردنهء ابرقو و حد غربی کوهستان و کویر بین آباده و نائین. مرکز نیرو، عدهء قری 30 و مساحت آن 200 فرسخ است. سکنهء آن 16510 تن است. دارای معدن سرب و زغال سنگ است.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر