پلک گیر

«لغت نامه دهخدا»

[پِ] (اِ مرکب)(1) افزار جراحی که فرودآوردن پلک چشم را بکار رود.
پل کله. [ پُ لِ کَ لَ ] (اِخ) نام پلی در اصفهان که در سی وشش هزارگزی پل زمانخان واقع است و دهنه های آن بسیار مرتفع ساخته شده است. (از کتاب اصفهان تألیف حسین نورصادقی ص33).
.
(فرانسوی)
(1) - Abaisse - paupiere