پی برکشیده

«لغت نامه دهخدا»

[پَ / پِ بَ کَ / کِ دَ / دِ](ن مف مرکب) آنکه پی پای او را برآورده باشند. پی کرده :
سبق برد بر لشکر روم و زنگ
چو بر گور پی برکشیده پلنگ.نظامی.