«لغت نامه دهخدا»
[چَ دَ / دِ سَ] (ص مرکب)آنکه سرپیچی کند. عاصی. || فریبنده. از راه گرداننده : جهان یک نواله ست پیچنده سر دروگاه حلوا بود گه جگر.نظامی.