پیداگردیدن

«لغت نامه دهخدا»

[پَ / پِ گَ دی دَ] (مص مرکب) علن. علانیه. عُلون. (منتهی الارب). پیدا شدن. آشکار شدن :
یکی اژدها گشت پیدا ز راه
بکردش بما روز روشن سیاه.فردوسی.
بیدار چو شیداست بدیدار ولیکن
پیدا بسخن گردد بیدار ز شیدا.ناصرخسرو.
تا غمی پنهان نباشد رقتی پیدا نگردد
هم گلی دیده است سعدی تا چو بلبل میخروشد.
سعدی.
چون واقعه پیدا گردد، دلها بجانب وی مایل باشد. (مجالس سعدی). اشراع؛ پیدا و ظاهر گردانیدن راه را. (منتهی الارب).