«لغت نامه دهخدا»
[را یَ / یِ] (اِ مرکب) درج و آن ظرفی است که زنان اسباب و جواهر در آن نهند (لغت محلی شوشتر نسخهء خطی). طبلهء زنان که پیرایه و جواهر در آن نهند. (از منتهی الارب).