پیر صحبت

«لغت نامه دهخدا»

[رِ صُ بَ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) مرشد. راهنما. دلیل. پیر طریقت :
نخست موعظهء پیر صحبت این حرفست(1)
که از مصاحب ناجنس احتراز کنید.حافظ.
(1) - ن ل: ... پیر می فروش این است. متن طبق نسخهء چ قزوینی است.