پیروزه قبا

«لغت نامه دهخدا»

[زَ / زِ قَ] (اِ مرکب) قبای برنگ فیروزه. آبی. کبود. || (ص مرکب) دارای قبای فیروزه رنگ :
خوش است بدیدار شما عالم ازیرا
حوران نکوطلعت و پیروزه قبائید.
ناصرخسرو.