«لغت نامه دهخدا»
[پَ / پِ سِ پَ شُ دَ](مص مرکب) (... راهی)؛ محل عبور واقع گردیدن. پیموده شدن : حافظ سر از لحد بدرآرد بپایبوس گر خاک او بپای شما پی سپر شود. حافظ (از آنندراج).