پیسگی

«لغت نامه دهخدا»

[سَ / سِ] (حامص) حالت پیسه. پیسی. برص. لغثه. بلقه. بلق: مجوف؛ ستوری که پیسگی تا شکم وی رسیده باشد. (منتهی الارب).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر