«لغت نامه دهخدا»
[پَ لِ] (اِخ)(1) پِیْزلی. شهری باسکاتلند در قلمرو کنت (رنفریو)، دارای 84800 تن سکنه. آنجا بافتن شال و پارچه های پشمی رائج و دارای معدن آهن است. (1) - Paisley.