پیش آورده

«لغت نامه دهخدا»

[وَ دَ / دِ] (ن مف مرکب)پیش آوریده. || (اِ مرکب) پیش آورد. پیشپار(1). رجوع به پیش آوردن شود.
.
(فرانسوی)
(1) - Hors d´auvre